زمان تقریبی مطالعه: 1 دقیقه
 

سیدحسن بن ابراهیم حسینی قزوینی





حسینی قزوینی، خاندانی شیعی مشهور به علم و فقاهت، از فرزندان محمد فَصیح‌ بن میراولیاء در سده‌های یازدهم تا سیزدهم است. یکی از شخصیت‌های این خاندان، سیدحسن فرزند سیدمحمدابراهیم حسینی قزوینی، است.


۱ - معرفی اجمالی



سیدحسن فرزند سیدمحمدابراهیم حسینی قزوینی، (متوفی ۱۱۹۸) منطق، حکمت، کلام، فقه، اصول و تفسیر را از برادران خود، سیدمحمدمهدی و سیدحسین، آموخت.
یکی از معروف‌ترین شاگردان او، آخوند ملاعلی نوری، استاد شهیر فلسفه در اصفهان (متوفی ۱۲۴۶) بود.
[۲] محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعة: الکواکب المنتشرة فی‌القرن الثانی بعدالعشرة، ج۱، ص۱۷۵، چاپ علی‌نقی منزوی، تهران ۱۳۷۲ش.


۲ - آثار



کتاب مجموعةالادعیة و الختوم از او برجای مانده است.

۳ - پانویس


 
۱. عبدالنبی‌ بن محمدتقی قزوینی، تتمیم امل الآمل، ج۱، ص۱۰۸، چاپ احمد حسینی، قم ۱۴۰۷.    
۲. محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، طبقات اعلام الشیعة: الکواکب المنتشرة فی‌القرن الثانی بعدالعشرة، ج۱، ص۱۷۵، چاپ علی‌نقی منزوی، تهران ۱۳۷۲ش.
۳. محمدمحسن آقابزرگ طهرانی، الذریعة الی تصانیف‌الشیعة، ج۱، ص۳۹۰، چاپ علی‌نقی منزوی و احمد منزوی، بیروت ۱۴۰۳/۱۹۸۳.    


۴ - منبع


دانشنامه جهان اسلام، بنیاد دائرة‌المعارف اسلامی، برگرفته از مقاله «خاندان حسینی‌قزوینی»، شماره۶۲۵۴.    

رده‌های این صفحه : مقالات دانشنامه جهان اسلام




آخرین نظرات
کلیه حقوق این تارنما متعلق به فرا دانشنامه ویکی بین است.